çocuklar kapıyı çalar ve bir ağızdan bağırır. şivrilik diye karşılığında ise genelde kırık leblebi alırlar kapı sahibinden. ayrıca şivrilik adlı bir türk filmide çekilmişitir. türk sinemasının ilginç filmlerinden biridir.
milanur
çocuklar kapıyı çalar ve bir ağızdan bağırır. şivrilik diye karşılığında ise genelde kırık leblebi alırlar kapı sahibinden. ayrıca şivrilik adlı bir türk filmide çekilmişitir. türk sinemasının ilginç filmlerinden biridir.
milanur konya yöresinde hala sürdürülen bir regaib kandili geleneği. regaib kandili günü sabahı, sabah namazından sonra mahalledeki üç ile on beş yaş arasındaki kız erkek çocukları sokak başlarında toplanarak ilk kapıdan başlamak üzere kapıları birer birer çalarak açılmasını beklerler, kapı açılması biraz gecikti mi hep bir ağızdan ve tempo ile şu maniyi söylemeye başlarlar: şivli şivli şişirmiş erken kalkan pişirmiş iki çörek bir börek bize namazlık gerek. şivlilik... çocukların sesini duyan ev sahibi bayan, elindeki tabak dolusu üzüm veya ne verecekse (çerez, gofret, çikolata, şeker, meyve vs.) onunla gelerek kapıyı açar ve sıra ile çocukların avucuna veya ekseriyetle boyunlarına takmış oldukları keselere birar avuç vermek suretiyle onları sevindirir, çocuklar bu kapıdan kısmetlerini aldılar mı diğer kapıya topluca koşmaya başlar, öğleye kadar bütün mahalle dolaşılmış olur.
konya haricinde bilen birine rastlamadigim, halbuki bilinse ne de guzel olur diye dusundugum guzel gelenek. sabahtan aksama kadar elde torba ordan oraya ziplarsiniz, karsilastiginiz arkadaslarinizden tiyo alirsiniz; "mualla teyzelerin sokaginda bi ev var, uff, tadelle veriyo!", veya "subay lojmanlarina gitmeyin, bi mok yok", gibi.. aksama eve geldiginizde torbanizin ici muhtemelen cope benzer; gofretler, tadelleler, leblebili sekerler, bilimum kuruyemis,...hepsinin tadi digerine karismistir. sonra onlari cikarip yemeye baslarsiniz, o kadar cok sacma sapan sey yersiniz ki gece circir olmaniz kacinilmazdir.
sabahin köründe beni tamamen günün anlam ve öneminden farkli bir amaçla taşidigim poşetle gören küçük çocukların" lan baksana kocaman herif şivlilik topluyor" gibisinden bakişlar fırlatmalarina,gülüşmelerine neden olan gelenek. üçüncü sınıf şekerlerin,çikolatalarin,biskuvilerin tüketiminin hat safhaya ulaşmasini saglagan gelenek.orijinalinden daha lezzetli taklit ürünleri seçebilmek için iyi bir fırsat.
super olay.
bir onceki gun fener alayi yapilir, yasi sivliligi gecmis mahalle delikanlilari (16-17 yas) parklarda lastik yakar uzerinden atlar, sevgili bulmuslarsa mahalleden onunla oturur, gezilir tozulur, merama gidilir camlibel'de ki eglenceler izlenir..bakkallarda fenerler satilir..fener dediysem bir lastik tekerinin kagittan yapildigini dusunun..bir suru resim cizim ot bok vardir..icine mum konulur gezilir..
gece olur sabah namazina kalkilir sonra sivlilik toplanmaya cikilir..gerci saat 9-10 gibi falan baslaniyor toplanmaya ama olsun..
gelen bir daha gelir..bazi kisiliksiz terbiyesiz insanlar ise gelen cocuklari azarlar, hatta o gun zillerinin dugmesini soken insanlara bile rastlayabilirsiniz..
bana 200 gofret 200 seker'e patladi bugun bu sivlilik..60 taneye yakin cocugu ise seker gofret bittigi icin bos gonderdim..
bakkala gidip "dayi sivlilik var mi ? ha tamam" dersiniz ozel olarak posetlerin icinde satilir..5 milyondur bi poset 100 seker 100 gofret vardir en ucuncu sinifindan..sonra kapiya gelenlere dagitirsiniz.·
2009'daki olanı dün akşam itibariyle başlamıştır efendim. dün akşam hava kararmasından itibaren semtimizin çocukları kızkaçıranlar, torpiller, roketler ve bilumum mühimmat ile her şivlilikte olduğu gibi kimsede kafa beyin bırakmama konusundaki sarsılmaz kararlılıklarını bir kez daha gösterdiler. tabi bunun dışında genelde küçük kız çocukları ellerinde şivliliğin olmazsa olmazı olan fenerleriyle gezdiler sokaklarda ve gerçekten çok güzel bir görüntüleri vardı. kimi sokak aralarında ateşler yakılıp üzerinden atlandı, kimi yerlerde büyükler de çocukların bu eğlencelerine katıldı, sokağın birinde koca koca kadınların kocaman bir ipin üstünde sırayla ip atladığını bile gördük. ve tabi asıl şivlilik, yani bugün için çocukların yaptığı hazırlıklar... dün gece 11'de eve girerken bizim apartman kapısının önündeki merdivenlerde toplanmış çocuklar ertesi günkü şivlilik toplama timleri'nin planmalasını yapmaktaydılar mesela: 8-9 yaşlarındaki bir kız: ya, filanca da bizimle gelmek istiyomuş. aynı yaşlarda grup lideri gibi duran başka bir kız: ohooo! iyi o zaman, herkes gelsin! siz dolaşın, ben tek başıma toplucam! ve bu sabah: 07.30'da apartman zilimizi ısrarlı çalmak suretiyle arz-ı endam etti ilk grup. torbalarına bakılırsa daha erkenden dolaştılkları yerler olmuş, azme bak! şivlilikteki çocukların şeker toplaması bayramlardaki dolaşmalarından biraz farklıdır. bayramlardaki o mahçup halleri pek olmaz. şivlilikte sanki sen onlara ait şeker ve çikolatayı şivlilik sabahı onlara vermek üzere emanet tutuyormuşsun da onlar da o gün emanetlerini geri almaya gelmiş gibidirler. e, hakılılar da... neyse efendim, aldım bir büyük kutu karsa marka çokomelimi, hazırım bekliyorum! not: bazı yazarların "eğer çocuklara vereceğiniz şivliliğiniz güzel değilse hiç vermeyin, imkanınız yoksa zili duymazdan gelirsiniz olur biter" şeklinde yazılarına denk geldim. hemen belirteyim ki arkadaşlar gerçek şivlilik bu değil :) şivlilikte çocuklar tabi ki güzel abur cuburlar toplamak isterler, güzel şeyler dağıtanları birbirlerine haber verirler vs. ama inanın hiçbiri sizi maddi durumunuzdan ötürü biraz daha ucuz şivlilik dağıtıyorsunuz diye kınamaz. o mahalleninin çocuğu zaten kimin kim olduğunu bilir. değilse bile hiçbir şey şivlilikte kapıyı açmamak kadar saygısızca bir hareket değildir çocuklara karşı. isterseniz bir gün önce marketten aldığınız sarı leblebilerden verin, ya da ne bileyim pazarda kilosu 3-4 lira olan açık gofretlerden dağıtın, gene de o çocuklara kapıyı açın. onlar zaten bunun da tedbirini alarak geliyor merak etmeyin. yanlarında bu tür açık yiyecekler için fazladan poşet de taşıyor keratalar. hatta şivlilik toplarken karınları acıktığında bunları yiyorlar ki ganimetlerini eve tastamam götürüp akşam anne babalarına, abi ablalarına gösterebilsinler. böyle her şeyi maddiyata bağlayan hadsiz mesajlara itibar etmeyiniz, çocukları o sevinçten, kendinizi de onların yüzündeki coşkuyu, neşeyi görme mutluluğundan mahrum bırakmayınız.
